Bugün, Aztekler döneminde ve dünyanın kakao üreten tüm ülkelerinde olduğu gibi kakao ağacı meyveleri hiçbir mekanik yardım almadan toplanır. Fildişi Sahilleri, Brezilya ve Gana'da ağaca veya meyveleri taşıyan dala bir palayla vurarak meyveler düşürülür.

Çekirdekler, 140 ila 150 °C arasında değişen bir sıcaklıkta bir kavurucuda kavrulurlar. Türlere ve elde edilmek istenen aromaya göre 10 ila 35 dakika bu büyük döner tamburda kavrulurlar.

Ezme işleminin ardından kakao yağı olarak adlandırılan yağ her zaman liflerde mevcut olduğundan, çekirdekler öğütülür ve ince tohumlar haline getirilir. Bu işlem, kakao yağından arındırır ve sert kakao parçacıklarının yoğun ve sıvı bir kakao hamuruna dönüşmesini sağlar.

Bir kez karıştırıldığında hamur hala fazla tanecikli olduğu için, bir milimetrenin binde 25'i kadar ince tanecikler elde edene kadar öğütmeyi inceltmeyi sağlayan birçok silindirden oluşan bir öğütücüden geçirilir.

Konçlamadan sonra, tavlamaya geçilir. Kakao hamuru, bir kanallar sistemiyle tavlama makinesine taşınır.

Bir şekil veya motif elde etmek için, çikolata huniler aracılığıyla doğrudan kalıplara boşaltılır. Çikolatayı kalıba dağıtan yüzey eşitleme makinesi sayesinde hava kabarcıkları giderilir. Son olarak, kalıptaki çikolata hemen soğutulduğu bir soğutulmuş tünelden geçer. Tabletler büzülür, böylece kalıptan çıkarılmaları için kalıbı ters çevirmek yeterlidir.